به نام هستی بخش احساس
سلام بانوی مهربانم
سلام فرشته نازنینم
امشب ادامه تابع حالت را می گویم... اینکه ببینیم آخرش زندگی ما تابع مسیر است یا تابع حالت؟
گفته اند امامان الگوی ما هستن، مگر نه بانو؟
خب اگر این طور است، چرا زندگی آن ها تابع حالت باشد و از هر مسیری بروند، تهش صلاح و سرنوشتی خوب است.
اما تابع ما تابع مسیری که انتخاب می کنیم شود و آخرش یا به ضلالت برویم یا به سعادت؟
بانو جان... ما اعتقاد و یقین داریم که آن ها راستگو هستند. ما قبول داریم آنه فرستاده خالق یکتا اند... پس اگر این ها را قبول داریم، باید زندگی ما نیز تابع حالت باشد. نه؟
باید ما نیز از هر مسیری برویم به سعادت برسیم.
اما خب این هم مسلم است که مسیر گناه، مسیری منتهی به شقاوت است. و البته که امامان ما مسیر گناه را انتخاب نکردند...
بانو جان... بیا برگردیم به همان شیمی فیزیک
راستش الان یادم آمد اگر برخی شرایط در دو مسیر متفاوت، تغییر کند، حتی اگر تابع تابع حالت باشد، نتایج دو مسیر متفاوت می شود.
مثلا دمای اولیه... اگر دمای اولیه دو مسیر یکی نباشد، در انتها تابعی مثل انرژی داخلی، نتایج متفاوتی می دهد.
پس شاید در مورد تابع زندگی هم قضیه همین باشد.
آری همین است و آن شرط زندگی، شرط گناه نکردن است
شرط انجام واجبات و ... است
حال با یکسان بودن این شرایط در همه مسیر ها، بیا و دوباره تابع زندگی را بررسی کنیم.
حال اگر در مسیر ثروت باشیم و از شروط بالا پیروی کنیم، آخرش به سعادت می رسیم.
اما اگر در مسیر فقر باشیم باز هم با آن شروط، امکان سعادت است.
بانو جان... امامان ما نیز تحت یک شروط ثابت و بیشتر از این شروط ساده ما مسلمانان معمولی، هر کدام در مسیری متفاوت حرکت کردند و در نهایت همه مسیرها به بالاترین سعادت ممکن ختم شد.
بانو جان... پس می بینی تابع زندگی چه تابع حالت زیبا و پیچیده ایست...
تابعی که بن بست ندارد... جواب های مثبتش بی شمار است و البته که جواب های منفی زیادی هم دارد
بانو جان... باور کن می شود به امید خدا ما نیز تابع زندگی مشترکمان را بسازیم... یک تابع حالتی زیبا
تابعی با بی نهایت متغیرهای زیبا که زندگی مان را به سمت سعادت می برند
کافیست اراده کنیم
کافیست تو قبولم کنی
کافیست ب بسم الله را بگوییم تا خداوند تا انتها دستمان را بگیرد
مگر نه بانو؟
پس کاش قبولم کنی تا با هم این مزرعه آخرت را آباد کنیم و بیشترین و بهترین توشه برای آخرتمان جمع کنیم.
و آنجا نیز تا ابد کاش اجازه همراهی با تو را داشته باشم.
بانوی نازنینم
شب های خوبی برایت می خواهم
شب هایی اگر چه سرد تر، اما در آغوش گرم خانوده در امنیت.
...
بانو جان... دوستت دارم به اندازه تمام ستارگان آسمان
تمام ستارگان تمام کهکشان ها
دوستت دارم حتی بیشتر از وسعت و ارزش بهشت
دوستت دارم...چون تو دوست داشتنی ترین گل دنیای زیبایم هستی
دوستت دارم بانو، خیلی
دوستداری همیشگی
باغبان
به نام هستی بخش احساس
سلام بانو جان
روزت به خیر بانوی من
روزت به خیر عزیز تر از جانم...
بانو جان...
تا به حال فکر کرده ای به زندگی؟ مسیر زندگی؟ حالت زندگی؟
می دانم شیمی فیزیک نخواندی... اما می توانم برایت آسان توضیح دهم.
ما در شیمی فیزیک با دو نوع تابع سر و کار داریم
تابع را که یاد هست؟
مثلا تابع y=x
این تابعی هست که هر مقداری را درون x بریزیم، y نیز همان مقدار را دارد.
مثلا اگر به x یک بدهیم، y نیز یک می شود. همین طور هر عدد دیگری.
اما در شیمی فیزیک تابع ها کمی پیچیده تر هستند.
مثلا می توانیم برای گرما و کار تابع داشته باشیم. تابعی که کمی از تابع y=x پیچیده تر است.
یک مفهوم دیگر هم داریم به نام انرژی داخلی این را هم می شود به صورت تابع نوشت.
اگر گرما را با q و کار را با w نشان دهیم، U انرژی داخلی می شود جمع q و w
U=q+w
بانو جان ببخشید قصد ندارم ادای استادها را در بیاورم. اما این ها لازم بود تا بتوانم منظورم را بهتر برسانم.
بانوی من... ما در شیمی فیزیک می خوانیم که کار و گرما تابع مسیر هستند و انرژی داخلی، تابع حالت.
اما این ها یعنی چه؟
تابع مسیر تابعی است که با عوض شدن مسیرش، جوابش تغییر می کند. مثل کار.
مثلا اگر تو چمدانت را روی زمین بکشی و بعد کنار پله های قطار از روی زمین بلندش کنی، مقدار کار تو یک مقدار می شود و اگر تو در تمام مسیر چمدانت را بلند کنی و تا کنار پله های قطار، باز هم بلندش کنی، یک مقدار متفاوت کار انجام داده ای.
پس به مسیر بستگی دارد. مسیری که روی زمین کشیده شود یا مسیری که با دستت بلند کرده باشی.
اما انرژی داخلی این گونه نیست. تو از هر مسیری کار کنی و از هر مسیری گرما ایجاد کنی ، در نهایت جمع آن ها یکی می شود.
حتما با خودت می گویی این چرت و پرت ها روز جمعه ای چیست که می گویم؟
الان می گویم بانو...
می خوام زندگی مان را به صورت تابع در بیاورم.
اگر این طور شود، به نظرت تابع زندگی مان، تابع مسیر است یا تابع حالت؟
بیا بررسی کنیم
به نظرت آنهایی که به روحانی رای دادند، اگر مسیر زندگی شان از کودکی عوض می شد و مثلا محیط زندگی شان محیط آن چند میلیون نفری بود که به رئیسی رای دادند، آن ها هم به رئیسی رای می دادند؟
یا مثلا اگر در خانه شبکه های سیاسی آن ور آبی را نمی دیدند؟
بی شک نتیجه زندگی شان و نظرشان عوض می شد. این طور نیست بانو؟
حال به زندگی امامانمان فکر کن
به نظرت آنها از مسیر دیگری هم می رفتند، باز هم نتیجه زندگی شان همان سعادت بود و بهترین الگوی ما؟
همان طور که می دانی امام علی جنگ ها کرد... اما امام حسن صلح... و امام حسین با اندک ترین یاران، باز هم جنگ و امام رضا به دربار مامون رفت و ولیعهد شد
ببین چه مسیرهای مختلفی!
اما نتیجه تمام این ها سعادت بود بهترین الگوها برای ما...
این زندگی ها دیگر تابع مسیر نیستند و تابع حالت اند. از هر مسیری رفتند نتیجه سعادت بود.
اما چرا بانو؟
چرا برای آنها تابع حالت است و برای ما تابع مسیر؟
شاید هم اشتباه می کنم.
ببخشید خیلی زیاد شد
ادامه اش را امشب می گویم
باز هم روزت به خیر بانو
روزت به خیر عزیزتر از جان ناقابلم
دوستدار همیشگی تو
باغبان
به نام هستی بخش احساس
سلام مهربانم
سلام عزیز تر از جان ناقابلم
خوب هستی بانو؟
تو هم با من شمارش معکوسِ پاییز را می شماری؟
امروز باید می گفتیم ۹!
فردا هشت و پس فردا ۷
همین طور بشماریم، خیلی زود به نهایت پاییز می رسیم. آنجایی که جوجه هایش معروف است. حتی معروف تر از جوجه های سه شنبه های مهران مدیری!
...
اما این جوجه ها را موکول می کنم به همان آخر پاییز و اکنون باز هم از شمارش معکوس می گویم.
بعضی وقت ها شمارش معکوس آغاز می شود تا موشکی، ماهواره ای را به فضا پرتاب می کند...
شاید هم لیاقت موشک بیشتر شد و شد شمارش معکوس شلیکش آغاز شد برای نابودی اسرائیل.
بعضی وقت ها اما شمارش معکوس بی لیاقت می شود و می شود شمارش معکوس انفجار یک بمب ساعتی و عامل کشتار بهترین آدم ها و بی گناهان.
گاهی دیگر شمارش معکوس آغاز می شود تا چون منی، به امتحانی دیگر نزدیک و نزدیک تر شوم
آن هم در شنبه ای که همه به او فحش می دهند.
گاهی دیگر شمارش معکوس خیلی زیبا می شود... می شود آن روزهایی که معکوس می شماردم تا به تولد تو برسم.
تولدی که زمین و زمان و آسمان همه در رقص و پایکوبی بودند.
و من از همه این ها شادمان تر که لایق شرکت در این جشن بزرگ تو شدم.
...
بانو جان... باز هم شمارش های معکوس زیبا وجود دارند
شمارش معکوسی به زیبایی شمارش معکوسِ تا رسیدن زمانِ دیدارِ با تو زیباترینِ فرشتگان خداوند.
...
بعضی شمارش های معکوس زیباتری هم هستند که هنوز بالقوه اند... هنوز وجود ندارند و ممکن است هرگز ایجاد نشوند...
تنها یک باغبان است که منتظر و امیدوار برای آغاز این شمارش های معکوس می ماند... این شمارش هایی که نتیجه اش یک ثروت واقعی و ابدیست. یک ثروت ذاتا ارزشمند. حتی ارزشمند تر از ماه و خورشیدی که در دست چپ و راستم بگذارند...
مثلا شمارش معکوسی خلق شود و من بشمارم و وقتی به صفر رسید، جشن شروع زندگی بسیار زیبایم با تو را بگیرم...
این شمارش معکوس می شود به زیبایی شمارش معکوس تولد تو...
اما هنوز وجود ندارد... اینجا این تو هستی که می توانی خالق این شمارش معکوس زیبایم باشی...
اگر بیشتر فکر کنم، می بینم که می شود شمارش های معکوس زیبای دیگری، باز هم خلق شوند...
البته که قبول دارم، زیبایی های این ها بستگی به خلق شدنشان دارد... اگر تو قبول کنی و این ها خلق شوند، می شوند شمارش های معکوس زیبای زندگی مان
اگر قبول نکنی و خلق نشوند، نمی دانم... نمی دانم... اما می دانم در همان قوه خیال برای من باز هم زیبا هستند... و کاش این قوه خیال قبل از انقضاءش، به ملکوت و اصل خود برگردد.
اما با تمام این ها... این باغبان تو، از رو نمی رود
و امید دارد آن شمارش های معکوس را تو خلق کنی بانوی من
به امید آن روزهای خیلی خوب
دوست دار همیشگی تو بانوی نازنینم
باغبان
به نام هستی بخش احساس
سلام بانو جان
سلام دارای قلبی حساستر از قلب قناری. خدا کند هیچ زمانی نرسد که تو؛ بانوی نازنینم، این گونه چون قناریان قلبت به تپش افتد.
این امر محقق نمی شود مگر کسی همیشه کنارت بوده و اطمینانت به آن کس، بیشتر از چشمانت باشد. کسی که با او کامل شوی... بله همه این ها یعنی همان همسر... همان که باید دوستت داشته باشد، حتی بیشتر از جانش. همان که به صدا و حضور او، آرامش می یابی و از هیچ انس و جنی نمی ترسی.
کاش بانو تمام این خصوصیات را در من ببیند و مرا لایق این مقامِ همراهی، کند.
کاش تا فتنه ناگزیر بعدی، من به چنین لیاقتی رسیده باشم و بانوی من، از هیچ اتفاق آن زمانه، نترسد.
نترسد چون می داند که این فتنه ها در این زمانه زیاد می شوند و می آیند و می روند و همه را از خود متاثر می کنند، جز آنانی که به امیرالمومنان گوش کرده و چونان شتر دو ساله باشند.
بانوی من در زمان این فتنه ها دنیا کثیف تر از همیشه است، با این حال باید امیدمان نیز از همیشه بیشتر شود... چون انتهای این آلودگی های شدید، ناگهان پر از پاکی و نور و صداقت و ... می شود. انگار که بهشت می شود. جایی می شود پر شور، پر از آرامش و پر از بی دغدغه گی...
جایی پر از بی ظلمی!
جایی پر از ...
فقط خداوند کمی قبل از رسیدن به آنجا، سخت ترین امتحاناتش را می گیرد... سخت ترین امتحاناتی که دیگر جای شب امتحان خواندن نیست...
خوش به حالت که تو بیشتر از من برای امتحان خداوند آماده ای...
آخر تو معلم هستی و هم شب امتحان دانش آموزان را پشت سر گذاشتی و هم چون امتحان گیرنده هستی، معنای سوالات را بهتر درک می کنی... منظور طراح سوال را زودتر می گیری و زودتر به بهترین جواب ها می رسی...
پس کاش بانوی من... مرا هم با خود همراه کند و از آن جایی که می بیند، منظره زیبای طراحی خداوند را نشانم دهد.
نشانم دهد که خداوند، آن مراحل سخت را کجا گذاشته... مراحلی که از میانشان رد شدن، روحی خشن چون روح مردان می طلبد و من بشوم آن مرد همراهِ تو در گذر از آن مراحل سخت...
بانو جان... نمی دانی این بار بر خلاف این همه سالی که از امتحان فرار کردم، چقدر مشتاق این امتحان خداوندم... امتحانی که خداوند، فرشته اش را... تو را... تو عزیزتر از جانم را به من بسپارد و از من در پایان کمتر از بیست نخواهد...
کافیست تو در امتحان خودت قبولم کنی تا خداوند مرا برای ورود به این امتحان اجازه دهد.
به امید آن روز زیبا
دوست دار همیشگی تو زیباترین آرزویم تا ابد
باغبان
به نام هستی بخش احساس
سلام بانو جانم
سلام نازنینم
سلام زیباترین فرشته ای که خداوند سر راهم قرار داد و لیاقت آشنایی با تو را نصیبم کرد.
حالت چطور است بانو؟ خوب هستی؟
دیدی آذر هم زود رو به اتمام است؟
انگار از آبان زیبای تو زودتر تمام شد.
نظر تو چیست بانو؟
شاید چون به سالگرد وعده دیدارمان نزدیک می شویم. آن روز بهمن بی همتا... آن بهاری خاص تر از بهمن ماه... چه زیبا روزی بود بانو.
چه خوب بود اما کم... کاش خداوند این چنین روزهای بی تکرار را طولانی تر کند... بله البته که به شرط خواست دو طرف رابطه زیبا.
...
به هر حال باز هم روز به خیر بانوی من... نمی دانی چقدر لحظه شماری می کردم تا ساعت نماز و ناهار فرا رسد و من زمانی بعد از نماز، اجازه پیدا کنم بشتابم برای نوشتن برای تو. برای تو محبوب بی همتایم... برای تو عزیزتر از جانم.
این روزها اینگونه است بانو... اما به زودی این روزها هم تمام می شود و هر زمان که اراده خودم باشد، می توانم برایت بنویسم.
آخر...دو روز پیش یکی زنگ زد و سفارش کار داد. البته هنوز تبلیغات جدید نداشتم.
شماره ام را از همان وبلاگ و پست قدیمی اش یافته بود و تماس گرفت... و من که تا کنون این کارها را رد می کردم، این بار پذیرفتم. چون مطمئن بودم که باید این کار با حقوق بخور و نمیرِ دور از شان تو را کنار گذاشته و کارِ خودم را شروع کنم...
اما بانو جان مطمئن باش برنامه ام برای آینده انجام این چنین کارهایی به تنهایی نیست.
این ها را انجام می دهم تا سرمایه ای شود برای کار اصلی که در ذهن دارم.
کاری در خور و شان بانوی عزیزم.
کاری که ثروت به همراه دارد.
آنقدر که تمام ایده های تو را جامه عمل بپوشاند و هنگام ادای تمام نذرهایم برسد.
مثل نذر خانه هایی که به اجاره بهای بسیار کم به زوج های جوان می دهم... آن هم تا هر وقت که توانستند خانه دار شوند.
مثل آن مهمانسرایی که می خواهم در جایی مثل قم، بسازم...
کنار حضرت معصومه، سرور دختران عالم.
مثل...
اما این که این چکاری است و چگونه می شود، توضیح جامع و کاملش باشد تا روزی که خداوند باز هم اجازه داد تو را ببینم.
آن روز تو را از آینده روشن مان مطمئن می کنم.
اگر آن روز را خداوند در سرنوشت مان قرار داد، مطمئن باش که می توانم در آن روز بسیار زیباتر، آینده روشنی برایت ترسیم کنم.
اگر هم خدای ناکرده چنین روزی وجود نداشت... از خداوند می خواهم، در اولین فرصت ممکن، راهِ سفرِ آخرتم را باز کند که بدون تو، فقط مشتاق آخرتم.
بانوی مهربانم، از این تقاضاهای مرگی که می کنم، ناراحت نشو...
اگر قرار باشد هیچ وقت، مرا نخواهی، این برای تو نیز بهتر است که نباشم.
به قول خودت، پس از مدتی، فراموشم می کنی.
اما بدان با این حال، باز هم دوستت دارم
و از حجم دوست داشتنم کم نخواهد شد.
...
دوستت دارم بانوی مهربانم
دوستت دارم عزیزتر از جان ناقابلم
دوستت دارم...
دوستدار همیشگی تو
باغبان